Tips:

• Benader je cursus digitaal als een soort ‘totaalpakket’ waarbij je tussen werkgroepen in gerust grote groepsopdrachten kunt introduceren voor meer verdieping, maar juist ook voor het sociale contact tussen studenten onderling dat bij digitaal onderwijs vaak wegvalt. Zo blijven studenten gemotiveerd.
• Laat studenten aan een centraal eindproduct werken en vier dat product tijdens een mooie afsluiting, waarbij studenten trots hun resultaten kunnen presenteren.
• Bespreek met onderwijskundigen hoe je dit zou kunnen aanpakken.
• Overleg met studenten en blijf openstaan voor wijzigingen als je gekozen vorm niet helemaal werkt.
• Wees niet bang om studenten veel verantwoordelijkheid te geven voor het behalen van leerdoelen, zoals literatuur in een jigsaw-vorm bespreken of zelf vragen over de stof verzinnen en die onderling beantwoorden. Benadruk dat we aan de universiteit samen leren: meer inzet van studenten zelf, leer van elkaar en een meer begeleidende rol voor docent.
• Hoorcolleges kun je het beste in kleine stukken opnemen, maar houd er rekening mee dat opnemen wel langer kan duren vanwege het schrijven van een script, door perfectionisme en door digitaal gemak (‘Oeps, even opnieuw’). Een hoorcollege van totaal 50-60 minuten werkt prima voor studenten.
• Houd een wekelijks spreekuur voor vragen over het hoorcollege, de gelezen stof of over opdrachten.

Opzet cursus

In blok 4 heb ik een vrijwillig project georganiseerd voor Geschiedenisstudenten over de geschiedenis van de Sovjet-Unie door de ogen van nationale minderheden. Het idee was dat de studenten in groepjes aan de hand van wekelijkse, creatieve opdrachten hun eigen nationale Sovjetrepubliek inrichtten. Ze hoefden dus geen daadwerkelijke republiek na te maken, maar moesten op basis van academische literatuur en hoorcolleges hun historische verbeelding laten spreken om een overtuigende, ‘historisch correcte’ republiek op te bouwen (zie bijgevoegde dia’s). Via Pitch2Peer – automatisch via Blackboard te gebruiken – konden studenten hun creaties uploaden en elkaars werk bespreken en beoordelen. Studenten kwamen erachter wat ieders talenten waren, inclusief van henzelf, en leerden van elkaar.

De wekelijkse opdrachten waren een succes. Ook al was dit project vrijwillig en kregen studenten noch ikzelf hier punten voor, week na week leverden de groepjes prachtige toespraken, rapporten, geschiedenisboeken en handgetekende ontwerpen voor proletarische paleizen in. Ik was eerlijk gezegd verrast door de inzet van de studenten, maar achteraf verklaarde een student: ‘Wat ik vooral fijn vond was dat dit het enige vak van het kwartaal was waarbij ik ook echt contact had met medestudenten en niet alleen maar een online hoorcollege hoefde te luisteren.’ Wat wellicht ook hielp was dat het groepje met de meest overtuigende republiek na een verkiezing een mooie prijs zou winnen!

Ik denk dat de waardering voor het sociale aspect van dit project niet alleen aantoont dat digitaal meer mogelijk is dan we dachten, maar ook dat we digitaal juist meer moeten doen dan alleen ons standaardprogramma via videochat afdraaien. Geef studenten gerust meer van hun eigen leerproces in handen, zolang je benadrukt dat we aan de universiteit vooral samen leren. Studenten waarderen die gedeelde verantwoordelijkheid. De creatieve opdrachten waren sterk verbonden met het hoorcollege, dus studenten konden ze zelf beluisteren en kozen met hun groepje een wekelijks moment om alle stof en de opdracht te bespreken. Ik hield een wekelijks spreekuur om het contact met de studenten te houden en om te peilen hoe studenten de historische raadsels en tegenstrijdigheden die ik in mijn hoorcolleges aansneed hadden geprobeerd op te lossen. Ik vond het ook leuk om met hen naar aanleiding van de geschiedenis van de Sovjet-Unie over bredere filosofische kwesties te praten (die ik aan het einde van mijn hoorcolleges ook als ‘discussiepunten’ had neergezet). De hoorcolleges heb ik in overleg met de studenten via PowerPoint per dia opgenomen en tot 60 minuten beperkt, maar als je net als ik van ‘vrijuit praten’ houd, kun je het beste een script schrijven om jezelf bij de les te houden. Digitaal werkt kort en krachtig toch het best en studenten vonden een script niet storend.

De verkiezing heb ik digitaal georganiseerd via Qualtrics, zodat studenten een poster konden maken en hun pitch als video konden uploaden. Hieronder zie je de pitch van de winnaar van de verkiezing. En de prijs? Voor elk groepslid een levensgrote vlag van de eigen republiek! Door de inzet van de studenten was het project een vrolijke en hoopvolle afwisseling en een geweldige afsluiter van het jaar.

Duur van de video: 3 minuten